زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اهانت به خدا (قرآن)





مسلمانان از اهانت به مقدسات مشرکان، به جهت جلوگیری از اهانت آنان به خداوند نهی شدند.


۱ - جلوگیری از اهانت به خدا



به خاظر اینکه مشرکان به خدا اهانت نکنند، از اهانت به مقدسات آنان نهی شده است.
ولاتسبوا الذین یدعون من دون الله فیسبوا الله عدوا بغیر علم...((به معبود) کسانی که غیر خدا را می‌خوانند دشنام ندهید، مبادا آنها (نیز) از روی (ظلم و) جهل، خدا را دشنام دهند! اینچنین برای هر امّتی عملشان را زینت دادیم سپس بازگشت همه آنان به سوی پروردگارشان است؛ و آنها را از آنچه عمل می‌کردند، آگاه می‌سازد (و پاداش و کیفر می‌دهد).)

۲ - پانویس


 
۱. انعام/سوره۶، آیه۱۰۸.    
۲. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج‌۷، ص ۴۳۳.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج‌۵، ص ۳۹۳.    


۳ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۳۲۵، برگرفته از مقاله «اهانت به خدا».    


رده‌های این صفحه : اهانت | خداشناسی | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.